ಲಹರಿ

ಆ ಸದ್ದು ಕೇಳದಾಗಿದೆ ಲಹರಿ ನನ್ನವೆ ಆಗಿರುವಾಗ
ಆ ನೋಟ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ, ದೃಷ್ಟಿ ನನ್ನೊಳಗೆ ಬೆರೆತಿರುವಾಗ
ಆ ಮನಸು ಏನೋ ಹೇಳದು, ಭಾವನೆಗಳು ನನ್ನವೆ ಆಗಿರುವಾಗ
ಈ ರಾಗ ಶೃತಿಯ ಕೇಳದು, ಸ್ವರವು ಪದದಲ್ಲೇ ಬೆರೆತಿರುವಾಗ
                                                                                              
ಪ್ರತಿಪಲಿಸದು ಆ ಕಿರಣಗಳು, ಅಂದ ಸವಿಯೋ ಆಸೆ ಅದಕೆ
ಸಾಗರವ ಸೇರದು ಆ ಕಿರಣಗಳು, ನಿನ್ನ ಪಾದ ತೊಳೆಯೋ ಬಯಕೆ ಅದಕೆ
ನಿನ್ನಲೇ ಏಕೆ ಅಷ್ಟೂ ಚಂದ.. ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಬೇಡುವ ಅಂದ,
ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗು ಚೂರು ನೋಡುತಿಲ್ಲ ಯಾರು

ಬೀಳಬಹುದು ಆ ತಾರೆಗಳು ನಿನ್ನ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಗೆ
ಕಾಣೆಯಾಗಿದೆ ಪ್ರತಿ ದಿನಗಳು, ನಿನ್ನ ಹುಡುಕೋ ಪರಿಗೆ
ಒಮ್ಮೆಕಂಡು ನೀ ಮರೆಯಾಗು, ಇರಲಿ ನಿತ್ಯ ನನ್ನ ಕೂಗು
ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ನೀನು ಏಗು.. ದಿನವು ನೀನು ಅಂತೆಯೆ ಸಾಗು